bilgievlerim: KEMALETTİN TUĞCU KİTAPLARI PDF
Logo Design by bilgievlerim.blogspot.com
TÜRKİYE CANIM FEDA TÜRKİYE CANIM FEDA

Çevirci -Translate - Перевести


KEMALETTİN TUĞCU KİTAPLARI PDF etiketine sahip kayıtlar gösteriliyor. Tüm kayıtları göster
KEMALETTİN TUĞCU KİTAPLARI PDF etiketine sahip kayıtlar gösteriliyor. Tüm kayıtları göster

18 Temmuz 2018 Çarşamba

BABA EVİ - Kemalettin Tuğcu






DEVAMINI OKUMAK İÇİN KİTABI SATIN ALIN






ANNEMİN HİKAYESİ - Kemalettin Tuğcu






DEVAMINI OKUMAK İÇİN KİTABI SATIN ALIN





ANNELERİN ÇİLESİ - Kemalettin Tuğcu







DEVAMINI OKUMAK İÇİN KİTABI SATIN ALIN





ANA KUCAĞI - Kemalettin Tuğcu






DEVAMINI OKUMAK İÇİN KİTABI SATIN ALIN





ANA HAKKI - Kemalettin Tuğcu







DEVAMINI OKUMAK İÇİN KİTABI SATIN ALIN






ALTIN-RÜYASI - Kemalettin Tuğcu






DEVAMINI OKUMAK İÇİN KİTABI SATIN ALIN






ADINI DEĞİŞTİREN ÇOCUK - Kemalettin-Tuğcu







DEVAMINI OKUMAK İÇİN KİTABI SATIN ALIN







15 Temmuz 2018 Pazar

ÇİLİ KIZ - Kemalettin Tuğcu





KİTABIN DEVAMINI OKUMAK İÇİN KİTABI SATIN ALIN







ÇOCUK İHTİYAR - Kemalettin Tuğcu



ÇOCUK İHTİYAR

Hayrettin Bey parkın güneşte kalmış sıralarından birinde oturuyordu. Nisan sabahıydı ve parktaki ağaçlarda yapraklar fare kulağı kadar büyümüşlerdi. Nereden geldiği belli olmayan tatlı ve ılık bir koku vardı. Bahar kokusu.

Hayrettin Bey üşütmeyen ve serinlikten hoşlanıyordu.

İçinde gizli bir sevinç vardı. Yeni bir yaza doğru gidiliyordu.

Yakacak derdi, soğuk derdi, kat kat giyinme derdi kalkıyordu artık. Ama onun arkasında yine eski pardesüsü vardı. Bu pardesüyü, emekliye ayrıldığı yıl yaptırmıştı. On yıl evvel. O

zamandan beri giyiyordu işte. Sivil hayata dönmenin bir rahatlığı olacak sanmıştı. İş, hiç de öyle olmamıştı.


Albaylığa kadar yükselmiş, savaşa katılmış, İstiklal madalyası almış bir asker için sivil hayat hiç de hoş değildi. Artık ona askerler, küçük aşamalı subaylar selam vermiyordu.

O şehrin ahalisinden birisi oluvermişti. Eskiden nereyegitse ikram görür, saygı görürdü. Bir otobüse binse yer veren verene. Şimdi öyle mi ya?

Hayrettin Bey'in dertlerini depreştirmemek için askerlikten, albaylıktan hiç söz etmemeli. Bazen canı yanar ve içinden:

— Ah, keşke asker elbisesinin içinde ölseydim, der.

Yaş yetmiş beş, bütün akranları, hatta kendisinden daha

küçük olanlar ölüp ölüp gitmişler. O dağ başında, nöbet

bekleyen, yapayalnız bir askercik gibi arkadaşsız, akransız kalmış.

Emekliliği o, bir rahatlık, bir dinlenme, bir istediğini yapabilme sanmıştı. İstememişti ordudan ayrılmasını. Ama artık yaşlanmıştı adamakallı. İki defa emekliliğine itiraz etmişti. Ama üçüncüsünde başını eğmiş ve ayrılığı kabul etmek zorunda kalmıştı.

Hayrettin Bey, hayatını büsbütün zehir eden düşüncelerden kurtulmak için çevresine bakıyordu. Park bekçisi Bekir Efendi uzak bir sırada uyuklarken kalkmış, ona doğru geliyordu.

Hayrettin Bey biraz toparlandı. Bastonunu sol tarafa aldı. Gülümseyerek karşıladı adamı.

— Ve Aleyküm Selâm Bekir Efendi, dedi.

Bekir Efendi sıraya ilişti:

— Nasılsın bakalım Bey baba, dedi.

— Şükür bu günümüze de. Nasıl olacağım, işte bildiğin

gibi.

— Haydi haydi iyisin, dedi adam.



                                                     DEVAMINI OKUMAK İÇİN KİTABI SATIN ALIN

Benzer Konular (Similar Topics)(Похожие темы)( Sujets similaires) ( Ähnliche Themen) (مواضيع مماثلة)