Caesar ve Pompeius Arasındaki Çatışma – Roma İç Savaşı

Caesar ve Pompeius Arasındaki Gerginliğin Başlaması

Senato M.Ö.7 Ocak 49’da Caesar’ı geri çağırmaya karar verdi. Caesar, Gallia’nın zaptından sonra Roma’ya dönmek üzere yola çıktı ve Rubicon Nehri’ni M.Ö. 10 Ocak 49’da geçerek İtalya topraklarına girdi. Bu tarih iç savaşın başlangıç tarihi olarak kabul edilir. Caesar hızlı bir şekilde İtalya’nın ortalarına gelirken , Roma’da ise Caesar’ın bu hareketleri sonucunda oluşan bir panik havası vardı. Pompeius, Senato’yu kendi tarafına çekmiş ve savaşa ikna etmişti. Böylelikle Caesar ve Pompeius’un iç savaşı başlamış oluyordu.

Bizans İmparatorluğu Nasıl Doğdu?

Bizans (Doğu Roma) İmparatorluğu – M.S. 330-1453

Bizans şehrini yeniden kuran ve burasını Roma İmparatorluğu’nun merkezi yapan Konstantinus’tur. Roma İmparatoru I. Teodos ölürken ülkesini iki oğlu arasında paylaştırmış, Doğu Roma toprakları Arkadius’a düşmüştü. Doğu Roma’nın merkezi Byzantion şehri olduğu için bu imparatorluğa Bizans İmparatorluğu denilmiştir. Ortaçağ boyunca devam eden Bizans İmparatorluğu’nda çeşitli sülaleler işbaşına geçmiştir. Gelin hep birlikte bu sülalelere bir göz atalım:

Antik Roma’nın İlk Kralları

İtalya’da Roma şehir devleti yerleşik bir merkez edinmeye başlıyordu. İlk forum bu dönemde inşa edildi. Roma’nın ikinci kralı Numa Pompilius’un [ MÖ 716-674] başlıca Roma rahipliklerini ve bir takvimi tesis ettiğine inanılır. Roma’nın üçüncü kralı Tullus Hostilius [ MÖ 673-642] selefi Numa Pompilius’a göre askeri konulara daha yatkındı ve komşu Alba Longa’ya karşı bu şehrin nihai olarak yıkılmasına ve nüfusunun Roma’ya göç ettirilerek ilk büyük Roma genişlemesine yol açan savaşı başlattı. 

Dördüncü kral Ancus Marcius [MÖ 641-617], Roma topraklarını deniz kıyısına doğru genişletti ve Tiber Nehrinin ağzında Roma’nın büyük limanı Ostia’yı kurdu. Yerine geçen Tarquinius Priscus [MÖ 616-578] Roma’nın beşinci kralı ve şehrin en büyük hükümdarlarından biriydi. Etrüsk kökenli olması erken Roma döneminde yüksek Etrüsk etkisinin bir işaretidir. 

Antik Roma’da Vatandaşlık

Antik Roma’da Vatandaşlık (Cives Romani)

Antik Roma‘da vatandaşlık, yani Roma vatandaşları, (cives Romani), Roma’yı yöneten kişilerdi: Vatandaşların oy kullanma ve aday olma, başka bir vatandaşı dava etme ve suçlanması halinde yargılanma hakları vardı – bir yandan da vergi ödeme ve ülkeleri için savaşma zorunlulukları vardı. 

Yine de en önemli unsur onların karar verme yetkileriydi -Roma’nın liderlerini seçme ve geleceğini şekillendirme fırsatı- zira siyasi sistem bu gücü insanların ellerine teslim ediyordu. Şahıslar bağlı bulundukları kavmin bir ferdi olarak oy kullanıyorlar ve onların verdikleri toplu oylar sayılıyordu. 

Antik Roma’da Kölelik ve Spartaküs İsyanı

Kölelik ve Yaşam

Roma ekonomisi ve yaşam biçimi, kölelerin bedava emeklerine dayanıyordu. Erkek ve kadın köleler vasıflı ve vasıfsız hizmetler sunuyor, sadece tarlalarda ve madenlerde ırgatlık yapmakla kalmıyor, aynı zamanda çocuklara ders veriyor, mali hesapları tutuyor ve kolay cinsel tatmin kaynağı işlevi görüyorlardı. Zengin bir Romalı 500 köle sahibi olabilirdi. İmparatorun sarayında ise bu rakam muhtemelen 20.000’i aşıyordu ve bir köle burada birçok özgür vatandaşın ulaşamayacağı güce ve nüfuza sahip olabilirdi. Kölelik, Roma nüfusunun yaklaşık yüzde 25’ine teşkil ediyordu.

Roma Şehrinin Kuruluşu

Aeneas’tan Romulus, Remus ve Roma’ya

Romalılar Roma Şehrinin kuruluşuna dair iki efsane türetmişlerdi. Birisi (şaşırtıcı gelebilir ama), tamamen Yunanlara aitti. Yunanlara göre, eski ve kahramanlıklarla dolu tarihlerindeki belki de en önemli olaydan türetilmiş bir efsaneydi bu: Yunanların Helen’i geri almak için Truva’yı kuşatmalarının hikâyesi, yani Truva Savaşı. Antik Yunanlar bunun yaklaşık olarak MÖ 1200’lerde meydana geldiğini düşünüyorlardı. Bu efsane Batı’da ilk edebiyatın konusunu oluşturmuştur; yani birçok Yunanın Sicilya ve İtalya’nın güneyine göç ettiği, takriben MÖ 700’lerde Yunan şair Homeros tarafından yaratılmış olan İlyada destanının.

Dinlerin Kesiştiği Yer Kudüs Hakkında Bilinmeyenler..!

İslam Tarihinde Kudüs Şehri ve Önemi

Kudüs, Orta Çağ’da parşömenlerin üzerine çizilen tüm haritalarda dünyanın merkezi olarak gösterilirdi. Uzun bir süredir bu kent, üç semavi din Hristiyanlık, Musevilik ve İslamiyet için kutsaldır. Tarihsel süreç boyunca Kudüs, barışçıl ve huzurlu bir kent olma durumunu çok kısa süreler dışında sağlayamamıştır. 

Günümüze kadar 25 farklı ulus tarafından yönetilmiştir. En az yirmi kere yıkılmış ve halkı katledilmiştir. Tarih boyunca Kudüs, farklı isimlerle de anılmıştır. Kronolojik olarak sıralandığında; İliya, Urişalim, Jerusalem, Yeruşalayim, Bethammikdaş (İbranice mabet anlamında), Beyt-ül Makdis, Beyt-ül Mukaddes ve El-Kuds.