Küçük ve şirin bir köyde yeşilliklerin bol, ormanların çok olduğu bir yerde anne ile oğul yaşarmış. Küçük yaşta babası ölen bu çocuk annesini çok severmiş. Babası ona Keloğlan ismini vermiş. Keloğlan annesiyle birlikte tarlada çalışır ve boş zamanlarıyla arkadaşlarıyla oynarmış. Yine günlerden bir gün annesine yardım ettikten sonra arkadaşlarıyla oynamak için yola koyulmuş. Ormandan geçerken küçük bir çocuğun ağladığını duymuş ve yanına gitmiş. Küçük çocuk o kadar ağlıyormuş ki, gözleri kıpkırmızı olmuş. Keloğlan küçük çocuğa yaklaşıp ve sormuş:
– Neden ağlıyorsun küçük çocuk?
– Annem ve babam birden bire yok oldu. Onları bu ormanda bulamıyorum.
– Peki buraya nasıl geldiniz?
Keloğlan;
– "Tamam gel o zaman annen ve babanı arayalım." demiş ve yola koyulmuşlar.
Biraz yol aldıktan sonra karşılarına kurtlar çıkmış. Kurtlar o kadar açmışlar ki saldırmak için küçük çocuk ve Keloğlan’a doğru hızla koşmuşlar. Bu sırada Keloğlan ne yapacağını bilmeden bakarken küçük çocuk birden bire gizli güçleri ile kurtları korkutup kaçırmış. Bu olayı şaşkınlıkla izleyen Keloğlan küçük çocuğa:
– Vay vay vayy. Kendin küçüksün ama marifetlerin çok büyükmüş.
– "Evet Keloğlan. Biz ormanı koruyan periler olarak gizli güçlerimiz var. Ama bu güçlerimi ailemi bulmak için kullanamıyorum." demiş ve tekrar başlamış ağlamaya.masalsitesi.com
Keloğlan ağlamamasını söylemiş ve tekrar yola koyulmuşlar. Bu sırada havada birden bire ışık yayılmış. Bu duruma şaşıran Keloğlan küçük çocuğa sarılmış ve onu korumak istemiş. Bu sırada korkunç bir ses çıkar:
– Bırak o çocuğu, eğer bırakmazsan seni ateşimle yakarım.
– Neden bırakacakmışım? Sen de kim oluyorsun?
– “Bırak dedim sana yoksa alev alev yanacaksın.” demiş, o korkunç ses.
Küçük çocuk birden bire bu sesi tanımış ve “Baba” diye seslenmiş. Küçük çocuk Keloğlan’ın kötü biri olmadığı, sizi aramak için yardım ettiğini anlatmış. Keloğlan derin bir oh çekmiş ve küçük çocuğu ailesine teslim etmiş. Oldukça sevinen küçük çocuk Keloğlan’la vedalaşarak yoluna devam etmiş.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder