KUR’AN AYETLERİYLE HAZRET-i ÂDEM’iN YARATILIŞI

Ve Kâinatın yaratıcısı ve sâhibi olan Allah Teâlâ, kendi varlığını bilmesi, ibâdet ve tâatte bulunması ve bir halîfe olarak yeryüzünü îmâr etmesi için mahlûkâtın en şereflisi olan "insan"ı yaratmayı murâd etti...

Daha önce yarattığı ve sâdece ibâdetle vazîfelendirdiği meleklere bu ilâhî irâdesini şöyle açıkladı: "Hatırla ki Rabbin meleklere: Ben yeryüzünde bir halîfe yaratacağım, dedi. Onlar: Bizler hamdinle seni tesbih ve takdis edip dururken, yeryüzünde fesat çıkaracak, orada kan dökecek birini mi halîfe kılıyorsun? dediler. Allah da onlara: Herhalde ben sizin bilemeyeceğiniz şeyleri bilirim!" dedi. (Bakara, 30)

Çanakkale Savaşı 57. Alay

57. Alay, Çanakkale Savaşı’nın başlangıcı olan Anzak Çıkarmasını durdurmak için 15 Nisan 1915 sabahı harekete geçen efsaneleşmiş Türk alayıdır.
19. Fırkaya bağlı üç alaydan biri olan 57. Alay, 1 Şubat 1915’de Tekirdağ’ın Yarkışla mevkiinde kurulmuştur. 57. Alayın komutanı Hüseyin Avni Bey’dir.

22 Şubat 1915’te 19. Fırka komutanı olan Yarbay Mustafa Kemal tarafından 57. Alaya törenle sancağı verilmiştir. 57. Alay, bir gün sonra, 23 Şubat 1915’te Çanakkale’ye doğru yola çıkmış ve 25 Şubat 1915’te Eceabat’a gelmiştir. 19. Fırka'nın bağlı olduğu 5. Ordu Komutanlığı'nın Enver Paşa tarafından kurulmasının ardından 57. Alay, yedek kuvvet olarak 26 Mart 1915’te Bigali Köyü’ne geçti. Bu tarihten 24 Nisan 1915 tarihine kadar 57. Alay, Yarbay Mustafa Kemal ve Binbaşı Hüseyin Avni Bey tarafından sürekli eğitime tabi tutuldu ve Bigalı Köyü ve Turşun bölgesinde askeri eğitim ve askeri tatbikatlar yaptı.

Montrö Boğazlar Sözleşmesi

Montrö boğazlar sözleşmesi, İstanbul ve Çanakkale boğazlarındaki geçiş rejiminin, aynı zamanda boğazlardaki güvenliğin düzenlendiği sözleşmedir. Bu sözleşme 1923 yılında Lozan Antlaşmasıyla beraber imzalanan Boğazlar Sözleşmesinin yerine geçerek uygulanmaya başlanmıştır. Lozan Antlaşmasıyla imzalana Boğazlar Sözleşmesi ülkemize bazı kısıtlamalar getirmiştir. 

Bu dönemde silahsizlanma güncelliğini koruduğundan imzalanan sözleşme, silahsızlanmanın önemini yitirmesiyle ülkemizde kaygıya neden olmuştur. Bu yüzden boğazların statüsünde değişiklik yapılmasını istemiş ve imzalayan devletlerden ılımlı ortak bir anlayış görmüş, isteği kabul edilmiştir.

Atatürk Ve Yıldırım Ordular Grubu

Atatürk Ve Yıldırım Ordular Grubu, 14 Şubat 1917 tarihinde kol ordu ve 2 ordu komutanlıkları arasında Atatürk'ü savunmak üzere Hicazı ordu komutanlıkları yetkisiyle oraya gidecek birliklerin başına yollamışlardı. Durumu gözden geçirmek üzere Şama gitti. Ona göre çöllerin içinden geçip demir yollarını aşıp Medine'ye doğru gitmek bütün yolları savunmaya kalkışmak yanlıştı. 

Hicaz kuvvetlerini geriye çekerek Filistin cephesini ortaya çıkarmaktı kendince doğru olan. Başta Atatürk' ün uyarılarını başkomutanlar ve ordu komutanlığı kabul etti. Ancak Peygamber efendimizin kabri Medine de olduğundan dolayı orayı bırakmak düşüncesi İstanbul'u alt üst etti.Mısır dan Çölü aşarak Kudüs'e doğru yürüyen İngilizler Bağdat'ı almak için Irak'a asker çıkarmışlardı. 

Atatürk Ve Trablusgarp Savaşı

Atatürk ve Trablusgarp Savaşı, Mustafa Kemal 1905 yılında kurmay yüzbaşı olarak İstanbul Harp Akademisinde mezun olduktan sonra çeşitli bölgelerde görev yaptı. 13 eylül 1911 yılında Genel Kurmay Başkanlığı 1. Şubeye tayin edildi. Harbiye Nazırı Şevket Paşa, Mustafa Kemal'in İttihat ve Terakki üyesi olduğunu bildiği için, aktif bir görev vermedi.

Trablusgarp Osmanlı devletinin Kuzey Afrika'da kalan son toprak parçasıdır. Trablusgarp 1551 senesinde Osmanlı Kaptanı Derya Sinan Paşa tarafından uygulanan kuşatma ile Malta Şovelyelerinden ele geçirilmiştir.

Atatürk Ve Sadabat Paktı

Atatürk ve Sadabat Paktı, Sadabat paktı, Atatürk için önem arz eden ve hayatının son yıllarında büyük çabalar göstererek başarıya ulaştığı anlaşmalardan biridir. Olayların başında, İtalya'nın Habeşistan'ı işgal etmesi gelmektedir. Böylece Doğu Akdeniz bölgesinde İtalyanlar tarafından bir tehdit oluşmuştur. Bu sıralarda Türkiye'de Dersim isyanları çıktığı için Doğu ve Güneydoğu sınırlarını koruma altına almak gerekmektedir.

İtalya'nın Doğu Akdeniz'e yayılmasını istemeyen Ortadoğu devletleri arasında 2 Ekim 1935 yılında bir anlaşma yapılması öne sürülmüştür. İran, Irak ve Türkiye arasında olması istenen bu anlaşmayı Atatürk desteklerken, aralarında sınır anlaşmazlığı bulunan İran ve Irak reddetmiştir. Fakat zamanla aradaki sınır anlaşmazlıkları ortadan kalkınca, her iki taraf da anlaşmaya sıcak bakmışlardır. Bunun en önemli sebebi de İtalya'nın gösterdiği sert tutumlar ve yayılma politikası olmuştur.

Atatürk Ve Milli Mücadele

Atatürk ve Milli Mücadele, Osmanlı devleti artık fiilen itilaf devletlerinin kontrolü altına gelmişti. Var olan dış borçlar ve halkın artık uzun savaşlar nedeniyle yorgun düşmesi nedeniyle artık dermanı kalmamıştı. Bununla birlikte uzun kıtlıkla geçen dönemlerden dolayı halk ekonomik açıdan oldukça sıkıntılı dönemler yaşamaktaydı. Osmanlı padişahının eli kolu bağlanmış ve halkı rahatsız edici vergiler getirerek borcu kapatma gayreti içerisindeydi. 

Ancak fakir olan halk bu vergileri ödeyecek durumda bulunmamaktaydı. Hakeza bu borç ve ülkeden bir haber olan Osmanlı padişahı dönüşü olmayan anlaşmaların altına imza atmaktaydı. Bu anlaşmalar yüzünden ülke güne ekonomik olarak yıpranmıştı. Vatanın bu gidişatı ve yapılan haksız anlaşmalar nedeni ile Mustafa Kemal Atatürk ve genç durumdan oldukça rahatsızdı. Artık ülkenin bir kurtuluşa ihtiyacı olduğu kanaatindeydiler.